Jakie są rodzaje stulejki?
Stulejka to problem, który dotyczy zarówno małych chłopców, jak i dorosłych mężczyzn. Na szczęście współczesna medycyna potrafi doskonale poradzić sobie z tego rodzaju schorzeniem, a leczenie szybko przynosi oczekiwane rezultaty. Aby jednak móc w pełni zdiagnozować skalę problemu, warto dowiedzieć się, jak odróżnić stulejkę fizjologiczną od stanu patologicznego. Tym, którzy właśnie stoją przed takim zadaniem, podpowiadamy, jakie są rodzaje stulejki i czym różnią się one od siebie.
Dlaczego pojawia się stulejka?
Mówiąc o rodzajach stulejki, warto rozpocząć od przyczyn ich powstawania. W tej klasyfikacji wyróżnia się stulejkę fizjologiczną, występującą u małych dzieci i stulejkę nabytą, określaną również mianem patologicznej. Stulejka nabyta może pojawić się w każdym wieku. Jej przyczyną będzie przede wszystkim brak odpowiedniej higieny, prowadzący m.in. do namnażania się bakterii w tzw. mastce, czyli wydzielinie, która gromadzi się pod napletkiem. Za przyczynę stulejki nabytej uznaje się również powikłania, związane z chorobą cukrzycową, stany zapalne, występujące w tym obszarze ciała oraz skrócenie wędzidełka napletka i urazy prącia, związane niekiedy z praktykami masturbacyjnymi.
Czym jest stulejka fizjologiczna?
Zupełnie odmiennym rodzajem stulejki będzie ta, która ma podłoże czysto fizjologiczne. Taka stulejka pojawia się u małych dzieci i na ogół stanowi ona wyłącznie stan przejściowy. U jej podłoża leży przede wszystkim zmniejszona elastyczność napletka, która może uniemożliwiać jego pełne odprowadzenie.
Taka stulejka fizjologiczna ustępuje na ogół po upływie ok. 3 lat, choć zdarza się, że w pełni odprowadzalny napletek pojawia się dopiero u czterolatków. Co ważne, stulejka fizjologiczna jest stanem zupełnie naturalnym. Niemniej jednak może ona przejść w stulejkę patologiczną, dlatego też warto obserwować dziecko, konsultując z lekarzem pediatrą wszystkie niepokojące sygnały.
Jakie rodzaje stulejki wyróżnia klasyfikacja kliniczna?
Stulejka wrodzona i nabyta to podział, odnoszący się do przyczyn powstawania problemu. Z kolei w klasyfikacji klinicznej mówi się przede wszystkim o stopniu jego zaawansowania. Tutaj również wyróżnia się dwa rodzaje stulejki. Będzie to stulejka częściowa, czyli niepełna, pojawiająca się wówczas, gdy żołądź penisa, pozostającego w trakcie wzwodu, można częściowo odsłonić. Zupełnie inaczej jest w przypadku stulejki pełnej, określanej również mianem całkowitej. Tutaj odsłonięcie żołędzi jest niemożliwe, co uwarunkowane jest przede wszystkim mocno zwężonym ujściem napletka.
Co musisz wiedzieć o stulejce częściowej?
W przypadku stulejki częściowej, odsłonięcie żołędzi jest znacznie utrudnione, a w trakcie takiej czynności mogą pojawiać się silne dolegliwości bólowe. Zsunięcie napletka staje się możliwe w stanie wzwodu, z kolei stan spoczynku wyklucza niemalże podejmowanie takich działań.
Co ważne, dyskomfort pojawia się również w przypadku pełnego odsłonięcia żołędzi prącia, które następuje w trakcie erekcji. Jest to skutkiem zaciskania się napletka w rowku zażołędnym. Nic dziwnego, że osoby, borykające się z tym schorzeniem, mogą mieć problem nie tylko z oddawaniem moczu, ale również z zaburzeniem erekcji i wytrysku nasienia, a także z dolegliwościami bólowymi, obniżającymi jakość stosunków płciowych.
Czym jest stulejka całkowita?
Stulejka całkowita to kolejny rodzaj stulejki, który pojawia się w terminologii medycznej. W tym przypadku odsłonięcie żołędzi staje się niemożliwe, niezależnie od tego czym mamy do czynienia ze stanem wzwodu, czy też spoczynku penisa. Taki stan rzeczy generuje znaczne trudności z utrzymaniem właściwej higieny w tym obszarze ciała, co z kolei przyczynia się do narastania kolejnych problemów.
W skrajnych przypadkach stulejka całkowita może doprowadzić do silnych stanów zapalnych dróg moczowych, a w konsekwencji do konieczności interwencji chirurgicznej. Co ważne, zaniedbana stulejka częściowa może przejść w stulejkę całkowitą, o czym warto pamiętać, zapisując się na specjalistyczną konsultację możliwie jak najszybciej, po dostrzeżeniu problemu.
Jak rozpoznać stulejkę?
Jak nietrudno zauważyć, stulejka – niezależnie od jej rodzaju – jest stosunkowo łatwa w rozpoznaniu. Z reguły sprowadza się ono do badania fizykalnego, które powinno być wykonane przez lekarza, specjalizującego się w dziedzinie urologii. Specjalista z pewnością zwróci również uwagę na dodatkowe sygnały alarmowe, w postaci obrzęku czy zarumieniania, które sugerują rozwój stanu zapalnego.
Warto podkreślić jednocześnie, że zaniedbanie problemu stulejki może doprowadzić do całego szeregu przykrych konsekwencji. Dlatego też należy skonsultować z lekarzem wszelkie wątpliwości, niezależnie od tego czy mamy do czynienia ze stanem fizjologicznym, czy z patologiczną stulejką nabytą o różnym stopniu zaawansowania.